het bos


het bos legt haar verbloosde doodskleed af
naakte staken staren omhoog, als wezen
ik ben ontwortelde,
alomvattende onwetendheid
op dit houten bankje is er buiten noch binnen
er zijn slechts bevrijdende zinnen
zoals: ‘moeder aarde zal leven’

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *