de eerste hele dag in Noorwegen
wordt door lijf en geest en trouw gemoed
alles wat het altijd trekken moet –
verklaard tot rustdag, stil en licht-belegen
zo’n dag waarop de zenuwen zich legen
je stofjes op je oogbol bestudeert
zo’n dag waarop je helemaal niets leert
en ook onderling veel wordt gezwegen
we liepen tussen akkers en korenvelden
hier staat nog graan en vliegen insekten –
veel meer hoef ik vandaag niet te vermelden
maar onderhuids wil iets opgemerkt worden:
verwachtingen en hoop die uit de leegte lekten
over morgen, hoge bergen en diepe fjorden….